پایان قرن هفدهم و آغاز قرن هجدهم تحولی در برش برلیان با سطوح چندگانه بود. قطعات الماس به شکلی درآمد که در گذشته در گستره جواهرات دیده نمی شد. از نقره برای افزایش رنگ سفید به وفور استفاده شد. دیگر تنها جواهرات به اندازه های بزرگ محدود نمی شد و در بین آنها می شد جواهرات کوچکتر هم یافت.

قرن نوزدهم، دوره ای از تحول صنعتی عظیم در اوضاع اجتماعی آن روز بود. اما در صنعت جواهرات اغلب تمرکز بر روی همان مدل های گذشته قرار داشت. در اولین دهه، مدل های سنتی قبل معمول بود، طرح های مشهور روم و یونان کهن. علاقه به اجناس عتیقه، موجب فعالیت در زمینه باستان شناسی شد. همین مورد، سبب استفاده از طرح های باستان شناسی در صنعت جواهرات گردید. طرح هایی از قرون وسطی و رنسانس استفاده شد.

این تصویر نیز متعلق به دستبندی است که در پاریس در کشور فرانسه ساخته شده و در موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن نگه داری می شود. عرض ۸٫۱ سانتی متر دارد و در حدود سال ۱۸۷۵ ساخته شده است. این دستبند زیبا احتمالا توسط Charles Riffault  و Frederic Boucheron درست شده اند. در این اثر از طلا به حالت مات استفاده شده و همراه با آن قلاب میناکاری شده و تزئین شده با مروارید و الماس می باشد.