خطرناک ترین تفریحات جهان

۱_سرشاخ شدن با گاوهای نر در جشنواره «سن فرمین» ایالت «پامپلونا»ی اسپانیا

فستیوال سن‌فرمین (به اسپانیایی: Sanfermines) نام فستیوالی تاریخی است که هر ساله از سال ۱۵۹۱ میلادی بین ظهر روز ۶ ژوئیه تا نیمه‌شب ۱۴ ژوئیه در شهر پامپلونا در ایالت نابارای اسپانیا برگزار می‌شود.

جشن سان فرمین اگرچه از سال ۱۳۲۴ میلادی برگزار می‌شد، اما به دلیل شرایط هوای نامناسب از روز دهم ماه اکتبر به روز هفتم تا روز چهاردهم ماه ژوئیه منتقل شد.

در طول فستیوال سن‌فرمین، شهر پامپلونا از شهری آرام به شهری پر ازدحام و پر از گردشگران که از نقاط مختلف جهان برای تماشای فستیوال آمده‌اند، تبدیل می‌شود. جشن دویدن گاوهای خشمگین در کوچه‌های باریک شهر، هر روز ساعت ۸ صبح شروع می‌شود و در حدود ۵ دقیقه ادامه پیدا می‌کند، اما جشن و شادی تا ساعات آغازین روز بعد، ادامه پیدا می‌کند. با جهانی شدن این فستیوال هر سال هزاران نفر برای تماشا و یا شرکت در مراسم “اینسیررو” به پامپلونا می‌روند.

با افزایش جمعیت بر تعداد افرادی که زیر دست و پای گاوها می‌مانند یا با شاخ گاو مجروح می‌شوند، نیز افزوده شده است.

۲_غواصی در همراهی کوسه ها!

Shark Ray Alley نام آب های کم عمق و ماسه ای در اقامتگاه دریایی Hol Chan واقع در ساحل کشور بلیز است. دلیل این نام وجود تعداد زیادی کوسه پرستار و سفره ماهی است که در اینجا جمع شده اند.

در قدیم ماهیگیران از این ناحیه برای تمیز کردن تور خود و برگشتن به بندر استفاده می کرده اند. تکه های کوچک ماهی که از این تورها جدا می شد کوسه های پرستار و چند گونه از سفره ماهی ها را به اینجا کشاند و خیلی زود Shark Ray Alley تبدیل به یک جاذبه بزرگ توریستی شد.

۳_یخ‌نوردی در یخچال‌های طبیعی «گادوین» آلاسکا!

یخ نوردی یکی از ورزش های مستقیم کوه نوردی است که شاید بتوان آن را شکل دیگری از سنگ نوردی دانست، به همان اندازه دشوار و مهیج، اما دو عامل سرما و یخ را نیز باید به آن افزود.

آغاز یخ نوردی در همان روزهای نخستین کوهنوردی بود که کوهنوردان با راه آب ها و دامنه های یخ بسته روبرو می شدند. با گذشت سال ها، تکنیک ها پیشرفت کرد و صعودهای انجام شده دشوارتر و دشوارتر گردید.

اساس این رشته درگیری با آبشارها و یخچال های طبیعی یا مصنوعی و گذر از آنهاست که خود دارای شاخه ای گسترده و فنونی مستقل است و به دو گروه عمده تقسیم می شود. یک نوع آن شامل صعود آبهای جاری یخ زده، مانند آبشار ها، و نوع دیگر شامل سطوح برفی فشرده و شیب دار و یا یخ هایی می گردد که معمولاً در ارتفاعات بالای کوه ها یافت می شود.

 

۴_دوچرخه‌سواری روی صخره‌ها

 

۵_عبور از آبشار با کایاک!

این نوع قایق رانی از آدرنالین و هیجان بالا برخوردار هست و باید ازحرفه ای بودن خود اطمینان داشته باشید و با وجود صخره های زیاد و شیب های زیاد درلیست ورزش های پرخطر قرار دارد. ولی هیجان آن بسیار بالاست…

 

۶_این یکی دیگر افراط در ترشح آدرنالین است، مشهور به «لبه‌نوردی»!

لبه نوردی با دیدن منظره های زیبا، از استرس و هیجان بالا برخوردار می باشد. لبه های باریک که گذشتن از آنها بسیار خطرناک می باشد…

۷_صعود آزاد (بدون طناب) از صخره برای عاشقان ارتفاع!

رابرت جاسپر از آلمان و راجر شالی از سوئیس مسیر گلینی پیولا دیرتیسیما به ارتفاع ۱۴۰۰ متر ، ۵٫۱۲d در جبهه شمالی آیگر را به صورت آزاد تکرار کردند.

صعود اصلی این مسیر در سال ۱۹۸۳ توسط شارلت گلینی و میشل پیولا دیرتیسیما ۵٫۱۰d A4 انجام شده بود و در سال ۲۰۰۶ علیرغم شرایط طوفانی رابرت و راجر اکثر طول ۱۴۰۰ متری مسیر را به صورت آزاد تکرار کردند و در اینجا بود که رویای یک صعود آزاد و فراتر از آن یک روزه در ذهن آنها ایجاد شد. سال ۱۹۸۳ این تلاش جدی مستلزم دیواره نوردی حرفه ای آلپاین روی عمیق ترین شیب جبهه شمالی آیگر بود ، در کل مسیری است ترسناک ، در معرض سنگهای شکننده و بدون حمایت ، علی الخصوص روی طول آسانتر مسیرو باید در ایمنی کامل و بدون سقوط  طی می شد.

در دوم آگوست آنها برای سومین تلاش آماده بودند ،  ۳۰۰ متر ساده تر را به صورت سولو و بدون طناب صعود کردند ، بعد از رسیدن به استولن لاش برای ۳۲ طول دشوار بعدی مجهز به طناب شدند ، ۱۴ ساعت را روی این جبهه که اغلب مرطوب و سنگ آهک لغزنده است سپری کردند و اولین صعود آزاد محض ۵٫۱۲d تحقق یافت و یک هت تریک (موفقیت در چیزی برای سومین بار و در کوتاهترین زمان) رقم خورد.