اگرچه الماس سخت ترین ماده در طبیعت است، اما به راحتی می تواند پوسته شده و یا بشکند. الماس دارای ساختار کریستالی کوبیک بوده و از ۴ جهت برش اساسی تشکیل یافته است. این سطح شکافتگی، ضعیف ترین ساختار مولوکی الماس است. الماس ها هنگامیکه اتم هایشان ساختار منسجم داشته باشند، ضربه پذیرتر می گردند. در مقابل اگر ساختار اتمی منسجمی وجود نداشته باشد، شکننده تر خواهند بود. متداول ترین شکل کریستالی الماس طبیعی، ساختار هشت وجهی (اکتاهدرون) است. به سبب اینکه الماس های با ساختار هشت وجهی سخت تر و ضربه پذیرتر هستند، آنها در برابر پوسته شدگی یا شکستگی مقاوم می باشند. الماس ها امروزه به ندرت شکاف بر می دارند. غالبا آنها را با لیزر برش می دهند. به هر حال گوهرتراشان هنگام کار با الماس باید قسمت های سخت و مقاوم در برابر پولیش و در هنگام تراش مکان هایی که شکستگی دارند را در نظر بگیرند. معمولا الماس ها با ساختار هشت وجهی، بهترین نمونه ها برای تراش برلیان هستند. شایان ذکر است که در تراش برلیان گرد، قسمت تاج (قسمت بالایی یا crown) گوهر میزانی بلندتر از تراش پرنسس است.