انگشتر چند جواهر یاقوت کبود،یاقوت زرد و زبرجد زنانه درشت رادیوم لوکس _کد:۱۲۲۸۷

از حضرت علی بن موسی الرضا(ع) منقول است که انگشتر یاقوت در دست کنید که پریشانی را زایل می کند.

از حضرت امام صادق(ع) منقول است که سنت است انگشتر یاقوت در دست داشتن.

   منبع :حلیه المتقین، چاپ هفتم/1390، صفحه 33

* یاقوت‌های کبودی که به خاطر درشتی‌شان معروف‌اند عبارت‌اند از:

۱- «ستاره هند» با وزن ۵۳۶ قیراط در موزه علوم طبیعی نیویورک.

۲- «ستاره آسیا» به وزن ۳۳۰ قیراط

۳- «سومین سنگ یاقوت کبود با وزن ۱۹۰ قیراط در شیراز و متعلق به یک خانواده است.»

۴- «ستاره نیمه‌شب» به وزن ۱۱۶ قیراط که در آمریکا در موزه نگهداری می‌شوند

دو نگین یاقوت کبود به نام‌های «ادوارد» و «استوارت» در تاج پادشاهی انگلستان وجود دارد که از یاقوت‌های معروف هستند.

یاقوت کبود سنگی تقریباَ کمیاب است که بیشتر در آبرفت‌های سریلانکا، در بیرمانی، هند، چین، کامبوج، استرالیا، کنیا، زامبیا، تانزانیا، آنگولا، فنلاند و چک و اسلواکی یافت می‌شود. این سنگ در اسیدها نامحلول است و ذوب نمی‌شود.

تنوع رنگ یاقوت کبود ناشی از ناخالصی های آهن و تیتانیوم  است که برده رنگ های وسیعی را به وجود می آورد. ولی ارزشمندترین آن رنگ کبود و زلال آن است.

یاقوت در چهار رنگ اصلی قرمز، زرد ، کبود و سفید در درجه های مختلف از جهت کمی و زیادی رنگ، شفافیت و تیرگی یافت می شود.

یاقوت بعد از الماس، سخت ترین سنگ است که هیچ سوهانی به جز الماس بر آن کارگر نمی افتد و بر روی آتش دوام بسیار دارد.

بلورهای یاقوت کانی های مهمان فراوان در خود دارند که به صورت سوزنی و یا تجمعی از بلورهای سوزنی هستند. یا کانی ها مهمان، یاقوت واقعی را از مصنوعی می توان شناخت.

واژه مترادف یاقوت کبود،"سفایر" است که به معنای آبی در زبان یونانی است و در رنگ های آبی، نیلی و سیاه یافت می شود.

از حضرت امام رضا(ع) منقول است که انگشتر زبرجد در دست کردن، موجب آسانی است که در آن هیچ دشواری نباشد. حلیه المتقین، چاپ هفتم/1390، صفحه 33

این سنگ درخششی شیشه مانند دارد و تحت تاثیر اسید سولفوریک تجزیه می شود و  در برابر فشار مقاومتی ندارد.

پدیده شکست دوگانه قوی نوری در زبرجد، راه خوبی برای تشخیص زبرجد اصلی از تقلبی است به طوری که در بلور نگین های ضخیم می توان دوبله به نظر آمدن  اضلاع قسمت زیرین نگین را با چشم غیر مسلح مشاهده کرد. گفتنی است انواع زبرجدهای تیره رنگ را می توان  به وسیله حرارت به رنگ روشن تری تبدیل کرد.

بزرگترین نگین زبرجد تراش داده شده جهان 310 قیراط وزن دارد و در موزه ای در شهر واشنگتن نگهداری می شود.

از حضرت علی بن موسی الرضا(ع) منقول است که انگشتر یاقوت در دست کنید که پریشانی را زایل می کند.

   منبع :حلیه المتقین، چاپ هفتم/1390، صفحه 33

از حضرت امام صادق(ع) منقول است که سنت است انگشتر یاقوت در دست داشتن.

   منبع :حلیه المتقین، چاپ هفتم/1390، صفحه 33

امام رضا (علیه السلام) :

در روایتی از حضرت امام رضا (علیه السلام) نقل کرده اند که فرموده اند : هر که انگشتری یاقوت زرد  در دست کند فقیر نشود.

   منبع : وسائل ج5 - ص92 الی 93

امام رضا (علیه السلام) :

اولین کوه هایی که اقرار به ولایت حضرت علی (علیه السلام) کردند ، کوههای فیروزه ، عقیق و یاقوت بوده است .

  منبع : بحارالانوار69 - ص 42 ، وسائل 5 - ص 89

امام جعفر صادق (علیه السلام) :

امام صادق (علیه السلام )خطاب به مفضل فرمود : دوست دارم که هر مومنی پنج انگشتر در دست کند : عقیق ، فیروزه و یاقوت و حدید صینی و دُرّ نجف . مفضل پرسید : سرورم ، خاصیت و فضیلت دست کردن انگشتر دُرّ نجف چیست ؟ حضرت فرمود : هر کس انگشتر دُرّ نجف در دست کند و نگاه به آن کند ، خداوند برای هر نگاهی که به این نگین می اندازد ، ثواب یک زیارت ( اعم از حج یا غیره ) در نامه عمل او می نویسد که اجر و ثواب آن برابر با اجر و ثواب عمل پیامبران و صالحان است و اگر رحمت خداوند بر شیعیان نبود ، قیمت هر دانه نگین درّ نجف به قدری گران می شد که کسی توانایی خرید آن را نداشت ، لکن خداوند آن را بر شیعیان ارزان قرار داده و زیاد یافت می شود تا آن که همه شیعیان بتوانند از آن بهره ببرند .

  منبع : التهذیب 6 - ص 37 ، جامع الاخبار - ص 134 ، فرحه الغری - ص 86 ، وسائل الشیعه 14 - ص 403

امام رضا (علیه السلام) :

امام رضا علیه السلام  ضمن حدیثی در فضیلت روز غدیر فرمود : خداوند ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) را بر ساکنان طبقات هفتگانه آسمان عرضه کرد . پس اول کسانی که به ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) ایمان آوردند ، ساکنان طبقه هفتم آسمان بودند .خداوند ( به علت این عمل آنان ) آسمان هفتم را به عرش خودش آراست و عرش خود را در آسمان هفتم قرار داد . پس از آن ، ساکنان طبقه چهارم به ولایت امیر مومنان (علیه السلام )  اقرار کردند . خداوند آسمان چهارم را هم به بیت المعمور آراست و بیت المعمور را در آنجا قرار داد . سپس ساکنان آسمان دنیا به امامت امیرمومنان (علیه السلام ) اقرار کردند و ایمان آوردند . خداوند اسمان دنیا را به ستارگان مزین کرد و بعد طبقات دیگر آسمانها ایمان آوردند . سپس ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) را بر زمین ( هفت طبقه زمین ) عرضه کرد .اول جایی که به ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) اقرار نمود ، سرزمین مکه بود. پس خداوند آن را به وجود کعبه آراست. سپس سرزمین مدینه ایمان آورد ،‌پس آن سرزمین را به وجود پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آراست . سپس سرزمین کوفه به ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) اقرار کرد . خداوند آن را به وجود امیر مومنان (علیه السلام ) آراست . سپس خداوند ولایت امیر مومنان (علیه السلام ) را بر کوهها عرضه کرد ، پس اولین کوه هایی که به ولایت امیر مومنان شهادت دادند سه کوه عقیق ، فیروزه و یاقوت بودند.

   منبع : اقبال الاعمال 2 - ص 262 ، بحار الانوار 27 - ص 262

کانی شناسی:

سختی:9

ترکیبات شیمیایی یاقوت آلومین خالص است که ممکن است به مقدار کم با مواد دیگر از قبیل کروک و آهن آغشته شود. در لایه‌های آتشفشانی قدیمی هند و تبت یافت می‌شود و دارای اقسام مختلف می‌باشد که مرغوب ترین و قیمتی تر از همه یاقوت آتشی است.

ریشهنهایی این واژه از یونانی باستان huakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده است. یاقوت یکی از سنگ‌های قیمتی می‌باشد که در صنعت و زیورها کاربرد دارد.

معدن‌های یاقوت در آفریقا، آسیا، استرالیا و گرینلند یافت می‌شوند. بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سری‌لانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند قرار دارد. بهترین گونه یاقوت جهان در دره موگوک در میانمار (برمه پیشین) یافت می‌شود.

یاقوت در رنگهای سرخ و آبی و زرد در دسترس می‌باشد. که قدیم نشانه قدرت بوده است. 

باور پیشینیان:

بر پایه باور و اعتقاد پیشینیان همه گوهرها در آتش می‌گدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایب‌نامه درباره یاقوت می‌گوید:

«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب(سریلانکا) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»

منبع:  همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌ نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲

منابع:

•      ویکی‌پدیای انگلیسی

•      همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌ نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲