فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را به تمامی شما دوستان عزیز تبریک عرض می نماییم.
سرمه چشم باید کرد این هلال را این هلال ابروکمانی را که چشم اهل معنی را به رخ تابناک نگار روشن می کند و جان را چنان از عشق دوست پر می کند که نه یک ماه که یک عمر ذرات وجودش نوای دوست سر می دهند.رمضان را نباید در اندازه یک ماه در تقویم در کنار دیگر ماه ها شمرد.”حساب” این ماه را در “کتاب” باید خواند که در باره یک شبش چنین فرموده است: “لیله القدر خیر من الف شهر” شبی بهتر از هزار ماه که به عبادت بر گزار شود. آری حساب این ماه با همه ماه ها فرق می کند چنانکه خواندن یک آیه قرآن به مثابه یک ختم قرآن به حساب می آید و آدمی را در آغازی دیگر قرار می دهد. چنین ماهی هدیه خداست به بندگانش تا به زیباترین تلمیح بگوید دوست تان دارم آی آدم ها.
پس ماه ماهترین ام را با برکت و رحمت و مغفرت به سویتان میفرستم: قد اقبل الیکم شهر ا… بالبرکه والرحمه والمغفره شرح این سخن است.پس به رمضان به مثابه یک ماه در شمار تقویم نباید نگاه کرد که این ماه “بهشت زمان” است در زمین و باید به رفتار و گفتار چنان بهشتی شد که برای همیشه با ما بماند. آری حساب این ماه از همه ماه ها جداست.حساب این ماه با “کتاب” است،با قرآن و زیبا تر خواهد شد آیات کتاب را به حساب در آوریم و برای خود تقویمی بگشاییم که شرح “حاسبوا قبل ان تحاسبوا” باشد و از خود حساب بکشیم و تسویه کنیم تا فردا که نامه خوانان نامه خوانند مارا از این نامه خوانی ننگ نیاید که سرفرازی فزاید. این نیز می طلبد تا زندگی خویش را مزرعه رمضان کنیم و هر روز لااقل یک بذر روشن بکاریم و یک کار نیک را به رفتار همیشگی بدل کنیم آن وقت در پایان ماه صاحب باغی با سی چمن گل خواهیم شد که استمرار بهشت در زندگی ما را میسر می کند مثلا یک روز سفره افطاری نیازمندی را رونق دهیم. دیگر روز گره از کار بسته مردم بگشاییم و سوم روز، دست نیازمندی را به مهربانی بگیریم و دیگر روز صله رحم را با یاری ذی رحم انجام دهیم و….همچنین یک علف هرز از مزرعه زندگی برچینیم: یک روز یک دروغ را از کارنامه گفتار مان خط بزنیم.دیگر روز از نگاه نازیبا چشم بپوشیم و روز سوم دست از دراز کردن به ناحق باز بداریم و چهارمین روز از بد گویی بپرهیزیم و…. اینگونه حساب را وارد زندگی کنیم تا فرداهامان بر اساس کتاب شکل بگیرد که نازل شده است تا انسان را دوباره به بهشت برگرداند.باری رمضان را در شمار دیگر ماه ها نباید دید. رمضان را خداوند فرستاده تا راه فهم رازهای بندگی آسان شود و اولاد آدم با بازگشت به بهشت بتوانند حضرتش را خوشحال کنند. بیاییم از همین امروز که انسان را بر سفره “ترک” می نشانند تا اندرون از طعام خالی دارد با رمضان همراه شویم تا در آیینه جان نور معرفت بینیم.نوری که تا بهشت مسیرمان را روشن کند.
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما
