سنگ قیمتی و گرانبها چه ویژگی هایی می تواند داشته باشد؟

انسان ها از زمان ماقبل تاریخ ، خود و وسایل خود را با سنگ قیمتی و جذاب تزئین می کردند.

آن ها از مواد فسیلی مانند جت و کهربا ، سنگ های قیمتی رنگی مانند لاجورد لاپیس و کریستال های

مواد معدنی مانند آمتیست و سیترین طلایی استفاده می کردند.

“سنگ قیمتی” مانند الماس ، یاقوت ، یاقوت کبود و زمرد از بقیه “سنگ های نیمه قیمتی”

به دلیل نادر بودن آن ها  متمایز هستند.

اما چه چیزی سنگ را قیمتی می کند؟

ویژگی زیبایی و دوام و نادر بودن یک گوهر را خاص تر می کند.

زیبایی و دوام

هر سنگی اگر زیبایی داشته باشد ممکن است به یک سنگ قیمتی تبدیل شود و همچنین باید به

اندازه کافی با دوام باشد .

دوام معمولاً حاکی از آن است که این سنگ قیمتی به اندازه کافی در برابر سایش هوا و گرد و غبار

موجود در هوا مقاوم باشد.

الماس ، سخت ترین ماده شناخته شده است که مطمئناً ملاک سایش را برآورده می کند.

یک کریستال الماس دارای چهار جهت است که می توان آن را به راحتی تقسیم کرد.

چهار حرف C

تقاضا, ارزش سنگ قیمتی را به عنوان کالاهای تجاری افزایش می دهد و این تابعی از مد

و شناخت است.

با این حال، معیارهای اصلی ارزیابی برای سنگ هایی مانند الماس اغلب به عنوان “چهار C”

خلاصه می شوند: قیراط ، رنگ ، وضوح و برش.

یک قیراط (0.2 گرم) واحد سنتی وزن سنگ های قیمتی است, اما سنگ های بزرگتر نادرتر هستند

و نسبت به نمونه های کوچکتر دارای وزن بیشتری هستند.

در حالی که الماس خالص بی رنگ است و این خاصیت در مورد بسیاری از دیگر سنگ های قیمتی

نیز صادق است، اما رنگ های قابل توجه و نادر همیشه ارزش آن ها را افزایش می دهند.

مقادیر کمی ناخالصی یا نقص ساختار کریستالی برای تولید الماس های با ارزش صورتی که آن ها

را از معدن آرگیل در شمال غربی استرالیا استخراج می کنند مورد نیاز است.

ناخالصی ها همچنین سنگ قیمتی معدنی را به فرم قرمز (یاقوت) و سایر گونه های رنگی که به عنوان

یاقوت کبود معروف هستند تبدیل می کنند.

سنگ مرمر نادر پینیت

اگرچه الماس ارزش زیادی دارد اما دارای فراوانی بسیاری است و کم یاب نمی باشد.

یاقوت کبود ، یاقوت ، اسپینل و سایر سنگ های قیمتی پس از شستشو از تپه های جنگلی،

در بسترهای رودخانه جمع می شوند. این ها از زمان های قدیم استخراج شده اند.

در سال 1957 ، دو سنگ قرمز از یک گروه به موزه تاریخ طبیعی لندن اهدا شد. از یک قطعه کوچک

کریستال برای تحقیقات استفاده کردند، و ماده معدنی جدید پس از اهدا پینیت نامگذاری شد.

در سال 1979 پینیت سوم شناسایی شد، اما تا سال 2001 پینیت چهارم در میانمار پیدا شد.

در سال 2005 ، سرانجام تقریباً نیم قرن پس از شناسایی اولین پینیت ، یک مورد منبع برای پینیت

کشف شد.

در حال حاضر چندین هزار سنگ استخراج شده است، اما تعداد کمی از سنگ های بریده شده

همچنان حفظ کننده کلکسیونرهای ویژه هستند.

نادر بودن پینیت به دلیل وجود عناصر شیمیایی زیرکونیوم و بور است که به طور طبیعی با یکدیگر

در ارتباط نیستند و در هیچ ماده معدنی دیگری وجود ندارد.

بنابراین، بعضی از کریستال های پینیت تا حدودی به پوسته ای از بلورهای صورتی کوچک

یاقوت تغییر می کنند.

افزایش عرضه بدین معنی است که هم اکنون می توانید کریستال های کوچک پینت را

به راحتی بصورت آنلاین با ده ها دلار و سنگ قینتی برش خورده با کیفیت پایین

را با قیمت 100ها دلار دریافت کنید.

اوپال خارق العاده

سنگ قیمتی استرالیا ، اوپال گرانبها است که خلاف قائده بقیه سنگ ها هستند. زیرا به اندازه ای نرم

است  که به راحتی خراشیده و ترک می خورد و مات است و جذابیت کریستال را ندارد.

اوپال از بخش های میکروسکوپی سیلیس غیر کریستالی در یک آرایه بسیار منظم ساخته می شود.

جایی که علم وارد می شود

جلا دادن و حک کردن سنگ های نیمه قیمتی از دوران پیش از تاریخ سرچشمه گرفته است.

اما برش الماس به طور خاص تبدیل به یک کار دستی پیشرفته شده است که در علم نوری

پایه گذاری شده است.

در نهایت یک سنگ خشن ممکن است چندین سنگ تمام شده با اندازه های مختلف تولید کند.