سنگ فیروزه و تاریخچه آن
سنگ فیروزه با نام انگلیسی TURQUOISE با رنگی بسیار خوشرنگ دارای تاریخچه کهن و طولانی در تمام دوران تاریخ دارد.
سنگ فیروزه یکی از نخستین کانی های استخراج شده در جهان است.
قدیمی ترین معادن سنگ فیروزه جهان در مصر باستان (تقریبا 7500 سال پیش از میلاد) با شروع حکمرانی اولین سلسه فراعنه شناخته و کشف شده است.
نخستین جواهر فیروزه به صورت دستبند در دست مومیایی ملکه مصری به نام زر در یکی از اهرام مصر یافت شده که نام وی نیز بر روی آن حک گشته است.
قدیمی ترین شواهد سنگ های قیمتی فیروزه از مقبره های مصر باستان است.
قدمت جواهرات فیروزه در مصر به 3000 سال قبل از میلاد می رسد.
مصریان فیروزه را در گردنبندها و انگشترهای طلا میگذاشتند و از آن به عنوان خاتم استفاده میکردند و آن را به صورت های مختلف می تراشیدند.
برای مشاهده محصولات فیروزه در سایت جواهری بینا کلیک کنید
تاریخچه فیروزه در جهان
4500 سال پیش در صحرای سینا به طور عمده سنگ فیروزه استخراج می گردید.
3 هزار نفر به این امر اشتغال داشته و 3 هزار نفر نگهبان از این افراد مراقبت می کردند.
در دست ملکه تینثیت یک دستبند فیروزه و آمتیست یافت شده است که قدمت آن به 3 هزار سال قبل از میلاد می رسد.
از آنجاییکه بهترین و با کیفیت ترین نوع سنگ فیروزه با رنگ آبی آسمانی بی بدیل از معدن ایران استخراج می شده است،
مصریان آن زمان از واردات فیروزه های ایرانی برای ساخت جواهرات بی نظیر خود بهره می جستند.
آزتک ها در آمریکای جنوبی، سنگ فیروزه را می شناختند و ارزش زیادی برای آن قائل بودند.
آنها روی ماسک ها و اشیاء مذهبی، فیروزه به کار می بردند.
فیروزه در ایران
فیروزه ایران اساسا مرغوب و دل انگیز است.
نامورترین و پرخواهانترین فیروزه در ایران فیروزه نیشابور است.
فیروزه به رنگ های آبی، آبی مایل به سبز و سبز یافت می شود.
مهمترین معدن فیروزه در ایران در شهرستان نیشابور میباشد که از بیش از ۲۰۰۰ سال پیش استخراج میشده است.
معدن فیروزه در ایران نزدیکی روستای فیروزه نیشابور است و از سطح زمین ۲۰۱۲ متر بلندی دارد.
به سبب وجود این معدن در نیشابور، شهر فیروزه را به عنوان یکی از القاب نیشابور آوردهاند.
هرچند که شهر فیروزه نام دیگر شهر بزغان که یکی از شهرهای شهرستان نیشابور است میباشد.
فیروزه یکی از رهآوردهای نیشابور به شمار آمده است.
فیروزه به رنگ آبی آسمانی استخراج ایران مربوط به سه هزار سال قبل است.
رنگ انحصاری فیروزه نشان از وجود مس و آهن می دهد.
منطقه تاریخی خراسان در کشور ایران منبع سنتی فیروزه برای بسیاری از فروشندگان سیار در آسیای مرکزی و اروپا در آن زمان بود.
در واقع از این تجارت بود که این سنگ قیمتی نام خود را گرفت.
فیروزه نیشابوری با رنگ و کیفیت منحصر بفرد بسیار معروف است.
در طول تاریخ فیروزه ایرانی با نام فیروزه نیشابوری شناخته می شود.
علت نامگذاری فیروزه
نام قديم فيروزه Turquoise است که مى تواند از نام ترکيه ترکوئیز آمده باشد
زيرا ابتدا معتقد بودند اين کانى از کشور ترکيه آمده است.
به احتمال ديگر، اين نام از توصيف فرانسوى سنگ جواهر Pierre turquin به معناى سنگ آبى تيره گرفته شده است.
طى هزاران سال، فيروزه آبى تيره جهان در ايران يافت مى شد.
اصطلاح فيروزه پارسى مترادف با بهترين فيروزه بود،
اين مساله در اواخر قرن 18 و اوايل قرن 19 هنگامى که ذخاير مهم و مرغوب فيروزه را در باختر و جنوب باخترى آمريکا کشف کردند، تغيير کرد.
مواد اين ذخاير به خوبى و عيار فيروزه پارسى بود و اکنون بيشترين فيروزه در آمريکا با عيار بالا استخراج مى شود.
هر چند امروزه همچنان فيروزه پارسى برابر يک تعريف از کيفيت فيروزه است تا بيان مبدا و سرچشمه آن.
انگشتر فیروزه نیشابوری سبک قدیمی مردانه _کد:۲۷۳۵
بررسی ترکيب شيميايى فیروزه
نگین فیروزه از نظر شيميايى، يک فسفات هيدراته از مس و آلومينيوم است.
معمولا در مناطق دگرسانى در محل هاى خشک يا بيابانى يافت مى شود.
اين مناطق محل هايى هستند که سنگ هاى اصلى بر اثر نفوذ ديگر سنگ ها با فعاليت آتشفشانى يا تحت تاثير گرما دگرسان شده اند.
دگرسانى گرمابى با محلول هاى ماگمايى که از عمق زمين به وسيله منافذ و شکستگى ها، سطح را تحت تاثير قرار مى دهند باعث تغيير سنگ هاى اصلى مى شود.
مراحل و عوامل زيادى در ساختن فيروزه دخالت دارند.
ابتدا بايد يک منبع مس و همچنين فلدسپات آلومينيوم دار نيز موجود باشد.
دگرسانى گرمابى، فلدسپات را مى شکند وآلومينيوم لازم براى فيروزه را آزاد مى کند.
فسفات معمولا از اسيد فسفريک از آپاتيت در طول آلتراسيون گرمابى به دست مى آيد.
مس معمولا در سنگ ميزبان همراه صعود ماگماى داغ توليد مى شود.
مس به آسانى در نزديکى سطح هنگامى که در محلول داغ است، اکسيد مى شود و آزادانه با آلومينيوم و اسيد فسفريک واکنش مى دهد تا تشکيل فيروزه بدهد.
در اين زمان، ديگر کانى ها داخل ساختمان فيروزه مى شوند و رنگ هاى مختلف آن را مى سازند.
فرمول شيميايى فیروزه
(CuAl6(PO4)84H20)
اين ساختمان با داخل شدن آهن، کلسيم، منگنز، منيزيم، سيليکات و روى بسيار بزرگ تر خواهند شد.
اين عناصر هنگامى که به ساختمان مولکولى فيروزه اضافه مى شوند، رنگ و سختى آن را تحت تاثير قرار مى دهند.
رنگ فيروزه مى تواند آبى تيره تا سبز تيره و رنگ هاى مابين اين دو متغير باشد.
معمولا مس در ساختمان مولکولى فيروزه آبى تيره بيشتر است و آهن داخل شده باعث سبز تر شدن آن مى شود.
عوامل ديگرى توليد فيروزه را تحت تاثير قرار مى دهند،
به عنوان مثال سختى فيروزه در ژرفاى 100 فوتى زمين زياد مى شود و همچنين افزايش و دوره حرارت بر سختى فيروزه اثر دارند.
فيروزه در شبه جزيره سينا و استراليا در سنگ ماسه و شيل يافت مى شود.
در اين مناطق سنگ هاى آذرين وجود ندارند اما سيليسى شدن که يک فعاليت هيدروترمال و دگرسانى است، روى داده است.
سيليس يک همراه معمول در توليد ذخيره فيروزه است.
خواص فيزيکى : آبى، سبز، آبى-سبز
سختى:5-6
شکست نور: 1.62
ساختمان بلورى: ترى کلينيک
وزن مخصوص: 2.9-2.6
فروشگاه جواهری بینا اولین و بزرگترین فروشگاه اینترنتی نقره در ایران میباشد
0915-1000-800
همچنین میتوانید با فالو کردن پیج جواهری بینا از جدید ترین تخفیفات با خبر شوید
https://www.instagram.com/javaheri_bina
شما می توانید نظرات و پیشنهادات خود در مورد این مقاله را در قسمت دیدگاه این صفحه با ما به اشتراک بگذارید.