رنسانس در تاریخ جواهرات دورانی سرشار از شکوه، جلال، رنگ، جواهراتی که در هر دو سمت آنها کار شده، می باشد. همین امر، جواهرات این دوران را رنگین و جذاب کرده است. جواهراتی که در آن از روش های نوین تراش استفاده شده تا گوهرها شفاف تر به نظر آیند.

در جواهرات دوره رنسانس ردپایی از مذهب به چشم می خورد. مانند اینکه استفاده از برخی از قطعات جواهر قدرت سیاسی فرد را نشان می داد. طراحی ها بازتابی از سبک کلاسیک در روش جدیدی است که با نشانه و نماد های مذهبی و اجتماعی در هم آمیخته است. در این دوران هنر باستانی حکاکی مجددا احیا شد و استفاده از پورتره تمایلات دیگر فرهنگی را منعکس کرد، تمایلاتی که آگاهی های فردی را در اشخاص بالا برد.

انگشتر با حکاکی عقرب، سازنده ناشناس، متعلق به قرن پانزدهم، طرح سبک قرن دوم و یکم قبل از میلاد.

در دوران رنسانس این اعتقاد وجود داشت که گوهرهای خاص فرد را در برابر بیماری ها و تهدیدات محافظت می کند. این تهدید ها شامل دندان درد و یا چشم شیطان می شد. همچنین گوهرها سبب ایجاد شجاعت و شهامت در فرد می شدند.

قلم زنی های به شکل عقرب که در قرن دوم و اول پیش از میلاد متداول بود، در انگشتر های دوران قرون وسطی نیز به چشم می خورد. برجسته تراشی به سبک یونان و روم باستان نیز در قرون وسطی خود نمایی می کرد. این آثارها و قطعه های جواهر در حفاری های دوران رنسانس کشف شد و به اروپا منتقل گردید.

در این دوران عقرب جایگاه خاصی در جواهرات به عنوان نماد حمایت و حفاظت دارد. در زمان رنسانس این اعتقاد وجود داشت که جواهرات با نشان عقرب فرد را در برابر مسمومیت حفظ می کند. افزون بر آن، عقرب نماد یک ماه (تیرماه) در جدول زودیاک نیز است. در زمان رنسانس این باور وجود داشت که نشان عقرب با آب ارتباط تنگاتنگی دارد به همین سبب برای پایین آوردن تب بسیار مفید است. روش درمان مسمومیت این بود که جواهر حکاکی شده با عقرب را درون روغن و داروهای گیاهی می جوشاندند.

منبع مقاله:

سایت vam.ac

برای مشاهده جدیدترین جواهرات اینجا کلیک کنید.