استاد حاج حسین جدی ۳۰ اسفند ماه سال ۱۳۰۶ هجری شمسی در تبریز چشم به جهان گشود .
در کودکی ساعت سازی را نزد پدرش، استاد جواد آقا ساعت ساز جدی ۱۳۲۳-۱۲۸۵ شمسی که از نوابغ حرفه خود بود فرا گرفت .
استعداد شگرف در آموختن حرفه پدر و موفقیت تحصیلی اش باعث شگفتی معلمان آن روزگار بود .
استاد زرگری را در سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۲۶ نزد مرحوم استاد غفار فرجی و فرزند او حاج احمد که بعدها نام طلاچیان را برگزیدند،
آغاز کرد و در زمان کوتاهی از استادان بزرگ ملیله کاری و زنجیر بافی و رشته های مختلف طلاسازی شد .
استاد جدی در طراحی و ساخت طلا و جواهر آنچنان استعداد شگرفی از خود نشان داد که شاهدان فراوانی می گویند
که حتی اساتید آن روزگار در تقلید از کاراهای استاد جدی بر هم پیشی میگرفتند .
پس از فوت پدر، ایشان کار انگشترسازی را همزمان با جنگ جهانی دوم و از اشغال تبریز از تبدیل
فشنگ های مسوار تفنگ های 3 تیر به انگشتر آغاز کرد و در اندک زمانی سرآمد این فن شد .
به جرات می توان گفت هنر انگشتر و رکاب سازی مدیون زحمات و طرح های استاد جدی می باشد .
نکته در خور توجه این ست که اکثر ابزارهای او از کوره ذوب طلا و نقره تا مراحل نهایی، دست ساز و ابتکار ایشان است .
استاد حاج محمد حسین جدی را می توان به حق اولین کسی دانست که نخستین طرح های متفاوت
از طرح های معمول قدیمی و ابتدایی صفوی و قاجار را برای انگشتری ساخت .
طرح هایی که به مرور زمان شکل های تازه ای به خود گرفت و تکامل یافت .
وی در سال ۱۳۴۶ خورشیدی از تبریز به تهران مهاجرت کرد و در 7 مهر ماه ۱۳۹۷ خورشیدی به دیار باقی شتافت .