انگشتر نامزدی و رسم رسوم جوامع مختلف

انگشتر نامزدی یا حلقه ازدواج را بهتر است در کدام دست بپوشیم؟ پاسخ از پیش تعیین شده ای برای این سوال وجود ندارد. انتخاب شما می تواند بسته به فرهنگ، مذهب و جایی که زندگی می‌کنید و یا حتی اینکه چپ دست و یا راست دست هستید متفاوت باشد.

انگشتر نامزدی در جوامع مختلف

اولین بار رومی ها بودند که حلقه را در انگشت چهارم دست چپ انداختند، زیرا آنها باور داشتند که این انگشت آغاز رگ عشق است؛ رگی که انتهای آن قلب است. عده‌ای معتقدند که این انگشت به دلیل یک رسم قدیمی ‌بر دیگر انگشتان ترجیح داده می‌شود اینکه انگشت اول (شست) را به نام پدر، انگشت دوم به نام پسر و انگشت سوم را به نام روح القدوس نام گذاری کرده‌اند.

بنابراین داماد در مراسم ازدواج پس از این که سه انگشت را نام برد و از آن‌ها گذشت حلقه را به انگشت چهارم دست عروس می‌اندازد. این واقعیت هم وجود دارد که فلز کم استقامت‌تر در انگشت و دستی قرار بگیرد که کمتر از دیگر انگشتان استفاده و کمتر دچار صدمه و آسیب می‌شود. اما رسم کشورهای اروپایی به این صورت است که انگشتر نامزدی را در دست راست می اندازند.

البته یک استثنای تاریخی در نظام‌های سلطنتی این منطقه وجود داشت که اشراف زاده‌ها حلقه را در دست چپ می‌انداختند. در برخی از کشورهای آمریکای جنوبی هم مانند آرژانتین، زن و مرد هر کدام از یک انگشتر استفاده می‌کردند و این انگشترها معمولاً خیلی شبیه دیگر حلقه‌های عروسی بود، با این تفاوت که به جای طلا از نقره ساخته می‌شود.

در کشورهای اسکاندیناوی همچون فنلاند و تروز هم مرد و هم زن یک انگشتر نامزدی بر دست می‌اندازند. در برزیل، این حلقه‌ها معمولا از طلا ساخته می‌شوند و سنتی هم برای چگونگی دادن انگشتر نامزدی وجود ندارد. در این کشور، هم مرد و هم زن قبل از عروسی و در دوران نامزدی حلقه را بر دست راستشان و بعد از ازدواج حلقه را بر دست چپشان می‌انداختند. در اسکاندیناوی همچنین رسم ‌است که برخی زنان از سه حلقه برای نامزدی، برای ازدواج و برای مادر شدن استفاده می کنند.

انگشتر نامزدی در دست مردان

استفاده مردان از انگشتر نامزدی تقریبا جدید است و تا میانه قرن 20 بیشتر زنان بودند که حلقه در دست می‌کردند که شاید یادآور روزهایی بود که زنان جزوی از املاک و دارایی همسرانشان بودند. بعد از جنگ جهانی دوم بسیاری از مردان با جدایی‌های طولانی مدت از همسران خود مواجه شدند و از آن زمان آن‌ها نیز شروع به استفاده از حلقه به عنوان نشانه‌ای از تاهل کردند یعنی آن‌چه موجب می‌شود همواره به یاد همسران خود باشند.

در ایسلند که نامزدی و ازدواج هر دو به وسیله پول پذیرفته می‌شد انگشتر، کمتر ضروری به نظر می‌رسید چرا که انتظار می‌رفت دختر هدایای خود را نقدی دریافت کند.

 

با این حال حلقه در این کشور نیز استفاده می‌شد اما به سختی حلقه انگشت نام می‌گرفت چرا که به اشکال مختلف از استخوان، سنگ، کهربای سیاه، طلا و نقره ساخته می‌شد و گاهی اوقات به حدی پهن بود که اجازه نمی‌داد دست از آن عبور کند. در مراسم نامزدی داماد چهار انگشت و کف دست خود را از این حلقه عبور می‌داد و با این روش می‌توانست دست عروس خود را بگیرد.

انگشتر نامزدی و جایگاه آن در جوامع کنونی

اکنون نیز حلقه و پذیرش آن بخشی از مراسم ازدواج است و بیشتر مردم حلقه را در دست چپ خود می‌اندازند اگر چه برخی از زنان اروپایی هنوز هم انگشتر نامزدی خود را در دست راست خود می پوشند. در دوران جدید، برخی از انگشترهای عروسی زنان در دو قسمت جداگانه ساخته می‌شود.

 

 

یک قسمت به او داده می‌شود و او به عنوان انگشتر نامزدی به دست می‌اندازد تا وقتی که پیشنهاد ازدواج را می‌پذیرد و قسمت دیگر در مراسم عروسی موقعی که هر دو به دست انداخته می‌شود. به گونه ای که دو حلقه همانند یک حلقه به نظر می‌رسد. انگشتر نامزدی و حلقه ازدواج در تمامی نقاط دنیا تنها نشانه عشق نیست، بلکه نشانه تعهد نیز می باشد.

حلقه نشانه تداوم زندگی است و اینکه عشق هرگز پایان نمی‌پذیرد. حلقه به معنای این است که فردی متعهد و صمیمی در زندگی فرد وجود دارد.

 

برای دیدن حلقه ست های نامزدی و دیگر جواهرات زیبای جواهری بینا کلیک کنید