انگشتر چگونه پدید آمد؟ دومین دوره مسابقه سنگ شناسی جواهری بینا

داستان انگشتر، تا اندازه ای شبیه خود انگشتر است؛ نه شروعی معین دارد و نه پایانی مشخص. هیچ کس نمی تواند به طور قطع بگوید که انگشتر، از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است. به نظر می رسد که انگشتر، از مصر باستان، در پی تکامل «مُهر» سرچشمه گرفته باشد؛ چون مُهرها نشانه قدرت بودند، افرادی که مُهرهای برجسته و انگشتر خاتم «مُهر» داشتند، به عنوان اشخاص قدرتمند و بانفوذ، مورد احترام مردم قرار می گرفتند. مقامات بالای حکومت نیز با اعطای انگشترشان به نماینده هایشان، برای اجرای فرامینشان، اختیار تام می دادند.به احتمال زیاد، تغییر و تحوّل انگشتر خاتم و تبدیل شدن آن به یکی از آلات زینتی نیز در مصر باستانْ رخ داده است.

اگر بخواهیم در مورد نحوه و زمان پیدایش انگشتر صحبت کنیم باید به زمانهای بسیار دور برگردیم .سالیان بسیار دور مصریان باستان از علفها و کاه های مزارع گندم استفاده می کردند و می بافتند و چیزی شبیه حلقه در می آوردند و برای عروس و دامادشان به نشانه عقد و پیمان زناشویی استفاده می کردند . این اولین ایده برای درست کردن چیزی شبیه انگشتر بود که مصریان باستان برای به کار گیری در مراسم های ازدواج استفاده می کردند.

اما اگر بخواهیم به نحوه پیدایش انگشتر که از گیاه نباشد اشاره کنیم باید به زمان رومیان باستان بر گردیم که بعد از استفاده از ربانهای پارچه ای و حلقه ای شکل کردنش برای به کار گیری به عنوان انگشتر به فکر درست کردن انگشترهایی از جنس فلز افتادند که عموما فلز به کار گیریشان برای ساختن انگشتر از آهن بوده است.

بعدها بشر در ساخت انگشترهایشان از فلزات دیگر از جمله طلا و نقره و تزئیین کردنشان با سنگهای معدنی به عنوان نگین انگشترها استفاده کردند و در یک کلام می توان گفت این انگشترهای زیبایی که امروزه با این ظرافت و هنر ساخته می شود دارای تاریخچه ای بس دیرینه و کهن هستند.

داستان انگشتر، تا اندازه ای شبیه خود انگشتر است؛ نه شروعی معین دارد و نه پایانی مشخص. هیچ کس نمی تواند به طور قطع بگوید که انگشتر، از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفته است. به نظر می رسد که انگشتر، از مصر باستان، در پی تکامل «مُهر» سرچشمه گرفته باشد؛ چون مُهرها نشانه قدرت بودند، افرادی که مُهرهای برجسته و انگشتر خاتم «مُهر» داشتند، به عنوان اشخاص قدرتمند و بانفوذ، مورد احترام مردم قرار می گرفتند. مقامات بالای حکومت نیز با اعطای انگشترشان به نماینده هاشان، برای اجرای فرامینشان، اختیار تام می دادند که در تورات نیز به نمونه ای از این عمل، اشاره شده است: «سپس فراهه، انگشترش را درآورد و به جوزف داد».[۱] به احتمال زیاد، تغییر و تحوّل انگشتر خاتم و تبدیل شدن آن به یکی از آلات زینتی نیز در مصر باستانْ رخ داده است. زنان ثروتمند مصری، انگشترهایی از طلا، دست می کردند و زنان طبقه پایین نیز از انگشترهایی با قیمت های ارزان تر، از جنس نقره، بُرنز، شیشه یا سفال های رنگی استفاده می کردند.یونانیان و رومی ها در ساخت انگشترهای زینتی، بیش از دیگر تمدن ها دقت و ظریف کاری به خرج داده اند. بین سال های ۳۱ تا ۴۴۹ قبل از میلاد، در روم باستان، شهروندان، فقط از انگشترهای آهنی استفاده می کردند.ترویج انگشتر ازدواج از روم باستان آغاز شد. در حقیقت، امروزه داستان حلقه نامزدی در روم باستان، می تواند برای ما آموزنده باشد. همان گونه که پیش تر بحث شد، حلقه نامزدی در ابتدا، حلقه ای ساده از آهن بود که بعدها به حلقه های طلایی و زینتی تغییر یافت. در دائره المعارف «بریتانیکا» آمده است: «بخشیدن یک حلقه برای برجسته کردن مراسم نامزدی یک سنّت رومی کهن است».
حلقه، احتمالاً یک عهد و پیمانی بوده است که طرفین باید به آن وفادار می شدند و به آن عمل می کردند