گوهر ایولیت

نام گوهر ایولیت از کلمه یونانی IOS به معنی گل بنفش گرفته شده است. گوهر شناسان در ابتدا آن را Cordierite می شناختند. در گذشته های دور برخی دریانوردان از کریستال ایولیت همانند فیلتر پلاریزه برای پیدا کردن خورشید در روز های ابری استفاده می کردند. برخی معتقدند که ایولیت باعث بهبود سوی چشم، گلودرد و تقویت حافظه می شود. در قرن هجدهم در اروپا به عنوان جواهرات استفاده می شد و از معادن آن می توان به سریلانکا، مناطقی از آفریقا همچون کنیا، مرکز تانزانیا، ماداگاسکار، هند، برزیل و فنلاند اشاره نمود.

بهترین رنگ آن بنفش – آبی بی نظیری است که نمونه آن در دیگر گوهر ها دیده نمی شود. از خصوصیات منحصر به فرد آن می توان تغییر رنگ آن در جهات مختلف را مثال زد. به طوریکه در یک سنگ از یک جهت رنگ آبی آسمانی، از یک جهت رنگ آبی همانند یاقوت کبود و از جهت دیگر زرد قهوه ای دیده می شود. در ترکیب شیمیایی آن آلومینیوم سیلیکات، آهن و منگنز است.

ایولیت در اکثر اوقات به صورت دامله و در صورت شفاف بودن صفحه دار برش خواهد خورد. با توجه به شکننده بودن ایولیت، اگر برش آن به صورت مستطیل پله ای (Rectangular Step) باشد، در برابر ضربه با دوام تر خواهد بود. ایولیت از یک تا ۱۰ قیراط یافت می شود اما نمونه با کیفیت آن بیش از ۵ قیراط بسیار کمیاب است. در صورتیکه به درستی برش داد شود، به رنگ ارغوانی دیده می شود. قابل ذکر است که که نمونه پاک و شفاف آن بسیار کمیاب و ارزشمند می باشد.

از دلایلی که تاجران گوهر از تانزانایت به ایولیت روی آورده اند، به این سبب است که این گوهر می تواند به جای تانزانایت و یا یاقوت کبود به فروش برسد. از این رو برای علاقه مندان به رنگ های آبی و بنفشِ سنگ های قیمتی، ایولیت پیشنهاد ویژه ای بوده و نسبت به تانزانایت و یاقوت کبود هم ارزان تر است.

به دلیل آنکه این سنگ چندان در بازار جهانی جواهرات شناخته شده نیست، نمونه مصنوعی آن نیز ساخته نشده است.