«برخی از غیرایرانی هایی که در کشور های آلمان و ایتالیا اقامت دارند، خریدار انگشتر های گران قیمت هستند و طبق گفته خودشان انگشترهای خریداری شده را با قیمت بیشتری در کشوری که مقیم هستند، به فروش می رسانند!»
این جمله یکی از فعالان بازار انگشتر مشهد، آن قدر تامل برانگیز و تلخ است که نیاز به نوشتن مقدمه و موخره برای آن نباشد. حال و روز هنر بومی انگشترسازی و تراش سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی را شاید بتوان با همین جمله توصیف کرد؛ موضوعی که حکایت از چوب حراجی دارد که این روزها بر سر انگشترهایی که عیار آن با مشهدی بودنش سنجیده می شود ، می خورد.
جدای از جایگاه نه چندان خوب هنر-صنعت انگشترسازی، وضعیت متلاطم و نابسامان حاکم بر بازار آن ضربه مهلکی بر حیات این هنر بومی خواهد زد، به طوری که حضور دلالان در این بازار پرتلاطم، موجب از بین رفتن بخش زیادی از ظرفیت های پربار بازارهای خارجی برای انگشترسازی مشهد شده است.
فنون و هنرهای دستی و بومی با وجود آن که در حاشیه تولیدات کشور قرار گرفته اند، اما قابلیت کسب درآمدهای ارزی و ریالی بسیاری را دارند که اگر به خوبی مدیریت و هدایت شوند می توانند در حوزه صادرات غیرنفتی هم اثرگذار باشند؛ در این بین هنر انگشترسازی با وجود ظرفیت های بسیاری که برای نقش آفرینی در این حوزه دارد، به خوبی مدیریت و هدایت نشده است. همین که بسیاری از هنردوستان کشورهای خارجی از آلمان و ایتالیا گرفته تا کشورهای حاشیه خلیج فارس طالب و خریدار انگشترهای مشهدی هستند نشان از تشنگی بازارهای خارجی برای این هنر – صنعت و ضرورت برنامه ریزی جدی برای حضور در این بازارهاست.
خاتم کاری اصفهان:
اما مشکل اصلی کجاست که هنوز هنر انگشترسازی نتوانسته است جایگاه اصلی خود را در بازارهای خارجی پیدا کند؟ به نظر می رسد آنچه بیش از هر دلیل دیگری برای این موضوع قابل ذکر است، مقوله برندسازی است. این که هنر انگشترسازی و انگشترهایی که به دست هنرمندان مشهدی ساخته می شوند با جایگاه خاصی در بازارهای داخلی و خارجی شناخته شوند و به فروش برسند.
بهترین مثال در این زمینه شاید هنرخاتم کاری اصفهان باشد؛ هنری که بسیاری از علاقه مندان به هنرهای دستی در داخل و خارج از کشور آن را به نام اصفهان می شناسند و حتی سفرهای گردشگری خود را برای خرید از بازارهای این هنر اصیل ایرانی تنظیم می کنند.
آثار هنری فاخر هنرمندان مشهدی:
اما این ماجرا برای انگشترسازی مشهد سرنوشتی متفاوت دارد، آثار هنری فاخر هنرمندان مشهدی بدون هیچ شناسنامه ای سر از کشورهای خارجی در می آورد و چند برابر قیمتی که برای دلال هزینه داشته، به فروش می رسد و هنرمند سرش بی کلاه می ماند! از همین روست که متولیان این هنر-صنعت از یک سو و هنرمندان و فعالان انگشتر سازی و تراش سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی از سوی دیگر باید علاوه بر ساماندهی بازار فروش داخلی، تا دیر نشده است فکری جدی برای حضوری فعال در بازارهای خارجی کنند.
منبع: روزنامه خراسان
[metaslider id=13863]
