در این مطلب بهسازی سیترین را بررسی می کنیم. این گوهر قابلیت زیادی در بهسازی دارد و به همین دلیل، روش‌های مختلفی را بر آن اعمال می‌کنند. اولین و معمول‌ترین روش تکنیک تقویت رنگ در سنگ سیترین است و این مساله به دلیل زیاد بودن سیترین‌هایی صورت می‌گیرد که از معادن مختلف دنیا به دست می‌آیند اما قدرت رنگی کافی ندارند و به همین دلیل تحت بهسازی سیترین حرارتی قرار می‌گیرند تا رنگ آن ها قوی تر شود.
بهسازی سیترین برای بهبود رنگ آن
اعمال حرارت های گوناگون در شرایط مختلف و دماهای متفاوت باعث به دست آمدن نتایج جالب توجهی در این گوهر می‌شود. به عنوان مثال آمیتیست (کوارتز بنفش) را تحت بهسازی حرارتی قرار می‌دهند و رنگ بنفش آن به زرد تبدیل و به این شکل سنگ سیترین به دست می‌آورند.
حال اگر خود سیترین را حرارت دهند، رنگ آن زرد، به سبز تبدیل می‌شود که در این صورت کوارتز سبز (پرازولایت) به دست خواهد آمد. کوارتز لیمویی (لمون کوارتز) نیز از دیگر گوهرهایی است که با بهسازی حرارتی به این سنگ، قابل دستیابی است. کوارتز دودی در دمای ۳۰۰ الی ۴۰۰ به رنگ زرد تغییر می‌کند.
بهسازی سنگ سیترین در ایران
در بررسی هایی که بر روی سنگ سیترین های ایران انجام شده، این نتیجه بدست آمده که ایران به غیر از برخی موارد معدود و البته پراکنده (غیر متمرکز) که در آن ها، سیترین های مرغوب (خوشرنگ و شفاف و درشت) قابل دستیابی هستند، در باقی موارد دارای انواعی می‌باشد که از نظر رنگ و شفافیت، کیفیت بالایی ندارند و معمولا رنگ آن ها، یک‌دست و قوی نیست و به ندرت هم شفاف هستند.
به همین دلیل، بسیاری از آنها باید تحت بهسازی سیترین حرارتی و یا روغنی قرار گیرند تا استعداد اولیه و ثانویه آنها را در مورد تقویت و تبدیل رنگ کشف شود. در تحقیقاتی که انجام شده آمیتیست های همان مناطق را نیز تحت بهسازی حرارتی تبدیلی قرار داده شده تا میزان و زمینه تبدیل شدن رنگ آنها را به زرد، مورد تحلیل قرار گیرد.
شما می توانید نظرات و پیشنهادات خود در مورد این مقاله را در قسمت دیدگاه صفحه به اشتراک بگذارید
