سال های ۱۲۰۰ – ۱۵۰۰

جواهراتی که در قرون وسطی در اروپا مورد استفاده قرار می گرفت نمایانگر سلسله مراتب و شأن اجتماعی فرد بود. افراد خاندان سلطنتی و اشراف زادگان از طلا، نقره و سنگ های قیمتی استفاده می نمودند. افراد سطح پایین تر اجتماع نیز از فلزات دیگر همانند مس و ترکیبی از قلع و سرب در جواهرات خود به کار می بردند.

رنگ (که توسط سنگ های قیمتی و میناکاری به دست می آمد) و قدرت حفاظتی، از ارزش بالایی برخوردار بود. برخی از جواهرات نوشته های رمز گونه داشتند که معتقد بودند این نوشته ها صاحب جواهر را از خطرات محافظت می کند.

تا اواخر قرن چهاردهم بیشتر سنگ ها پولیش می شدند تا اینکه تراش بخورند. زیرا در آن زمان اندازه و شفافیت رنگی بیشتر مورد توجه قرار می گرفت و ارزشمند بود. روش مینا کاری (به روشی اطلاق می شود که در آن شیشه در آتش با حرارت بالا گداخته شده و بر روی فلز سوار می گردد.) به جواهر سازان این امکان را می داد تا جواهرات خود را رنگین نمایند. آنها از روش های بیشماری استفاده می کردند تا شیوه هایی را خلق کنند که امروزه نیز از آنها استفاده می شود.

آویز مذهبی صلیب، سازنده نامشخص، زمان ساخت حدود سال ۱۴۵۰ – ۱۴۷۵ در آلمان، محل نگداری موزه ویکتوریا و آلبرت شهر لندن

تصاویری که در زمان قرون وسطی بر پشت صلیب ها بود به منظور توجه بیشتر در آنجا قرار می گرفت. همانگونه که در عکس بالا مشاهده می کنید، مروارید ها در این آویز صلیب نماد خلوص و سنگ های قرمز بر روی آن نشان خون ریخته شده مسیح هنگام مصلوب شدن، است.

منبع مقاله:

سایت vam.ac

برای مشاهده جدیدترین جواهرات اینجا کلیک کنید.