سنجاق سینه زمرد کارتیر

از زمان پیدایش جواهرات و زیورآلات شاهد حضور جواهرات خاص و کمیاب بوده ایم که چشم هر بیننده ای را به خود مشغول می کند، جواهراتی که هم اکنون قیمت های بسیار نجومی دارند و بیشتر آنها توسط کلکسیونر ها و آدم های معروف و خوش ذوق نگه داری می شود. جواهراتی که در بیشتر موارد نشان و علامت یک کشور یا یک خانواده است. مری ودرپست یکی از این اشخاص است که به عنوان یک کلکسیونر شناخته می شد و کلکسیون بسیار فوق العاده ای از جواهرات را داشت که بسیار چشمگیر و متفاوت بود. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با مری ودرپست و گل سرسبد کلکسیونش یعنی سنجاق سینه زمرد کارتیر آشنا شوید.

مری ودر پست تنها فرزند C.W. Post بنیانگذار شرکت Postum Cereal   متولد ۱۸۸۷ بود و در سن ۲۷ سالگی تقریبا ۲۵۰ میلیون دلار به ارث برد. وی بسیار ولخرج بود و به زودی تبدیل به یکی از بزرگترین و ماهرترین کلکسیونرها گشت.

بسیار بدیهی بود که شخصی با چشمان تیزبین و جواهر شناس، مجذوب و مسحور جواهری خارق العاده شود. دوشیزه پست این جواهر را در سراسر زندگی خود ارج نهاد به طوریکه گاهی اوقات قطعاتی از آن را با قطعه ای دیگر عوض می کرد. وی در کمال صحت و سلامت عقل و با فکری باز وصیت نامه را تنظیم کرد تا این جواهر را طراحی مجدد و تازه ای کنند.

سنجاق سینه زمرد کارتیر دوشیزه پست جواهر ویژه ای نبود اما قطعه ای منحصر به فرد داشت. این جواهر در سال ۱۹۲۸ ساخته شد. سنجاق سینه هنر حیرت انگیز کارتیر به همراه هنر سبک دکو (هنر دکوراتیو: تفکری که در دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ شکل گرفت و متشکل از شیوه های الکتریکی است که با نمادهای دستی در سال ماشین مخلوط گشته است. قطعات خلق شده توسط این سبک هنری دارای رنگ زیاد، اشکال برجسته هندسی و زیور آلات بسیار زیاد می باشد.) و شیوه ساخت هندی را در خود جای داده است. سنگ های قیمتی این قطعه جواهر توسط مهاراجه های هندی قرار گرفته است. هنر و خلاقیت کارتیر با شیوه ای هندی در سال ۱۹۱۱ دراین جواهر درهم آمیخت. یعنی زمانیکه این شرکت جواهر سازی (کارتیر) مأموریت یافت تا این قطعه جواهر را برای استفاده مهاراجه دهلی بسازد. بنابراین آنان تصمیم گرفتند که در این سنجاق سینه از سنگ قیمتی حکاکی شده هندی بسیار مهم استفاده کنند و آن را با قطعات بی همتای دیگر تلفیق نمایند.

اولین و اساسی ترین تصور کارتیر درباره سنجاق سینه این بود که این قطعه جواهر قابل استفاده باشد. در این سنجاق سینه به طور واضحی از هنر سبک دکو استفاده شده با این تفاوت که خطوط نرم تر بوده و خشن نیست. این قطعه همچنین به شکل بند بند بوده و میزانی سنگین می باشد. شکل ۵ ضلعی زمرد حکاکی شده مرکزی که در قرن هفدهم حکاکی گشته و سنگی متعلق به مغول ها بوده، ظاهری مرموز و عجیب را به این سنجاق سینه بخشیده است. سبک مرموز در دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ با تلفیقی هندی، چینی و ژاپنی شیوه متداول آثار کارتیر به شمار می رفت.

سنجاق سینه در زمینه چینش سنگ های قیمتی، کلاس بالایی دارد. کارتیر پیشگام استفاده از پلاتینیوم در جواهرات خود در قرن بیستم است. به این شکل که سنگ ها به گونه ای در کار قرار می گرفتند که فلز قیمتی را مخفی نگه می داشتند –  هیچ گونه فلز قیمتی در اطراف زمردهایی که از سنجاق آویزان شده قابل رویت نیست. این جواهر به طور قطع با هنر سبک دکو، نشانه گذاری شده است.

مارجری مری ورد پست خانه خود به نام هیلوود و تمامی اجناس و لوازم درون آن را در سال ۱۹۶۸ برای مؤسسه اسمیتسون گذاشت. البته این خانه تا باقی عمر دوشیزه پست در اختیار خودش بود. البته هدیه ۱۰ میلیون دلاری که وی از خود به جای گذاشت برای تأمین مخارج تعمیر این خانه کافی نبود، بنابراین در سال ۱۹۷۶ این خانه به بنیاد پست برگردانده شد. زمانیکه دوشیزه پست در سال ۱۹۷۳ در گذشت، گنجینه فوق العاده جواهر خود را وقف مؤسسه اسمیتسون نمود. در این کلکسیون جواهراتی گران قیمت از جمله سنجاق سینه کارتیه، گوشواره های الماس ماری آنتوانت، گردنبند الماسی که ناپلئون به همسر دوم خود ماری لوئیس برای تولد پسر خود اهدا کرد، وجود داشت.