شکل گیری فیروزه

توضیحاتی در مورد چگونگی شکل گیری فیروزه

شکل گیری فیروزه بر اثر فرسایش در هوا و اکسیداسیون‌ (عمل ترکیب اکسیژن با ماده دیگری) است.

زمانی که آب از میان سنگ ها عبور می کند، مواد معدنی مانند آهن، مس و آلمینیوم را بر روی سنگ از خود بجا می گذارد.

بر اثر گذر زمان (در برخی موارد میلیون سال) این مواد معدنی باعث ایجاد ترک و حفره بر روی سنگ می شود. این عمل نوار یا توده هایی از رنگ آبی یا سبز روشن بر روی سنگ تشکیل می دهد.

رنگ بندی فیروزه بستگی به مواد معدنی ترکیبب شده بر روی سنگ دارد.

برای مثال، مس بیشتر برابر با آبی شدن سنگ است.

سپس زمین شناسان به جمع آوری تکه سنگ های تشکیل شده می پردازند. سنگ ها را می شکافند و آن ها را  جلا می دهند و فیروزه ظاهر می شود!

 

 

گروه مواد معدنی تشکیل دهنده فیروزه

مواد معدنی به کار رفته در فیروزه شامل پنج گروه سه گانه با ساختار ترکیبی مشابه می باشد.

شامل آلمینیوم، aheylite (نوعی کانی با فرمول شیمیایی : (Fe++,Zn)Al6(PO4)4(OH)8•4(H2O) )، کلکوزیدریت (chalcosiderite)، فاستایت (faustite) و planerite (یک ماده معدنی حاوی آلومینیوم، هیدروژن، اکسیژن و فسفر).

 

ترکیب آن ها در زیر توضیح داده شده است:

 

گروه مواد معدنی فیروزه

ترکیب شیمیایی	ماده معدنی
CuAl6(PO4)4(OH)8·4H2O	سولفات آلمینیوم
(Fe,Zn)Al6(PO4)4(OH)8·4H2O	کلکوزیدریت
Cu(FeAl)6(PO4)4(OH)8·4H2O	فاستایت
(Zn,Cu)Al6(PO4)4(OH)8·4H2O	planerite
Al6(PO4)2(OH)8·4H2O	aheylite

 

همه این ماده های معدنی مانند خود فیروزه نایاب هستند و به سختی یافت می شوند.

و کلکوزیدریت (chalcosiderite) تنها ماده ای است که می توان آن را دید.

 

 

ویژگی های فیزیکی و جسمی فیروزه

فسفات	طبقه بندی شیمیایی
آبی آسمانی، آبی مایل به سبز، سبز مایل به زرد، اغلب ترکیب قهوه ای و مشکی، پس زمینه رنگی عنکبوتی	رنگ
سفید مایل به آبی تا سفید مایل به سبز	نوار (رگه)
حالت موم شیشه ای	درخشندگی
مات	میزان شفافیت
ایده آل، اما به ندرت دانه های ریز دیده می شوند	شکافتگی
بین ۵ تا ۶	مقیاس سختی
بین ۲.۶ تا ۲.۹	وزن چگالی
رنگ، شاخص شکستگی	خواص تشخیصی
CuAl6(PO4)4(OH)8·4H2O	ترکیب شیمیایی
تریکلینیک	سیستم کریستال
سنگ های قیمتی، مجسمه های کوچک، سنگ تزئینی	مورد استفاده

 

برای مشاهده جواهرات فیروزه از این صفحه مشاهده فرمایید.