گوهر گرانبهایی که تحت عنوان”سنگ بهشت” شناخته می شود، هزاران سال گرامی داشته و به آن میزان خالص و مقاوم در نظر گرفته می شد که برای استفاده کنندگانش، منبع الهام بالاترین اهداف معنوی به حساب می آمد. با این وجود به اندازه کافی زیبا، لوکس و مجلل هست که برای انجام کاروینگ (حکاکی یا کنده کاری) نیز گزینه مناسبی باشد. مصرف کنندگان آسیایی همیشه شیفته یشم بوده اند و امروزه، خریداران غیر آسیایی نیز به نحوی بی سابقه به طرف این گوهر زیبا کشیده شده اند. به عبارتی همه آنها جذب میراث غنی یشم ، زیبایی، دوام و کمیابی این سنگ فوق العاده شده اند.
ریشه های فرهنگی یشم نفریت (Nephrite jade) را در غارهای دود اندود و کلبه هایی که به انسان ماقبل تاریخ پناه می دادند، مشاهده می کنیم. کارگران عصر حجر در چین، اروپا و نقاط دیگر جهان، این سخت ترین ماده معدنی را به شکل سلاح، ابزار، زیور آلات، و اشیاء آیینی، شکل داده اند. رابطه دیرینه بین این سنگ جواهر و انسانیت ادامه یافته و به دوران مدرن در میان جوامع بومی در نیوزیلند و بخش هایی از شمال آمریکا رسیده است. این موضوع در چین به یک سنت هنری تبدیل شده که بیش از ۳۰۰۰ سال رونق پیدا کرده است.
در آمریکای مرکزی، مایاها (Mayans ) و آزتکها (Aztecs ) یشم سبز را گرانبها می شمردند. آنها از یشم برای مصارف دارویی و نیز برای جواهرات، زیور آلات، و آثار مذهبی استفاده می کردند. نام یشم از اصطلاح اسپانیایی piedra de ijada می آید – و معنای تحت اللفظی اش “سنگ درد در پهلو” است. مکتشفان اولیه اسپانیایی بعد از اینکه دیدند بومیان قطعاتی از سنگ را برای درمان یا آرام کردن دردها و رنج ها روی پهلوهای خود می گذارند این نام را بر آن گذاردند. یشم سبز نماد سعادت، موفقیت و خوش شانسی نیز هست.
در چین بود که نقش یشم بعنوان یک رسانه مهم هنری به اوج خود رسید؛ یعنی جائی که سنت کاروینگ گوهرها در همان زمان نیز، هزاران سال قدمت داشت. اولین یشم سبز در اواخر دهه ۱۷۰۰ از برمه (در حال حاضر به عنوان میانمار شناخته می شود) به چین رسید و کاروینگ کارها (کسانی که حکاکی یا کنده کاری روی سنگ را انجام میدهند) در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم شاهکارهایی خلق کردند که همچنان از نظر مفهوم، طراحی، و اجرای فنی بی نظیر است.
منبع مقاله: آرگو
برای مشاهده جدیدترین جواهرات اینجا کلیک کنید .
[metaslider id=26079]
